Του Ηλία Δ.Τάσκου.

Άνθρωποι όλο δημιουργικότητα και ζωντάνια. «Έφυγαν» νωρίς, κάποιοι αρκετά νέοι, κάποιοι λιγότερο νέοι, αλλά νωρίς. Κάποιοι προκάλεσαν το τέλος τους, κάποιοι άλλοι όμως στάθηκαν άτυχοι και από μια συγκυρία έφυγαν από κοντά μας. Με όποιον τρόπο και αν μας άφησαν κατάφεραν και εισέπραξαν τη δόξα και την αγάπη του κόσμου.

Υπήρξαν όμως και ιστορίες πίσω από τις οποίες έστησαν καρτέρι η απόρριψη, η αποτυχία, η ανεργία ,οι εμμονές ίσως και η κακιά στιγμή. Όποια και αν είναι η περίπτωση τους, πολλοί είναι οι διάσημοι που τους έπιασε η κατάρα «ζήσε γρήγορα, πέθανε νέος για να έχεις ένα όμορφο πτώμα» (ατάκα που ακούστηκε σε ταινία του 1949)

ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΕΓΚΑΣ

Ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου, αγαπημένος μας ηθοποιός  που είχε κερδίσει την εκτίμηση και το σεβασμό όσων τον γνώριζαν είτε προσωπικά είτε μέσω της δουλειάς του.
Το 1960 πραγματοποίησε την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση, στην ταινία «Το αγρίμι» του Κώστα Καραγιάννη. Ακολούθησαν εμφανίσεις στις ταινίες του Φίνου: «Κάτι να καίει» και «Παράνομοι πόθοι». Ήταν παραγωγός ταινιών, διατηρούσε διαφημιστικό γραφείο και, στη συνέχεια, σχημάτισε δικό του θίασο, με τον οποίο περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα, ενώ η τελευταία του εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν στην ταινία «Το χαμόγελο της Πυθίας», το 1979.
Συνολικά εμφανίστηκε σε περίπου 40 ταινίες, ενώ οι ρόλοι του ήταν κυρίως δραματικοί. Πέθανε από ανακοπή καρδιάς στο Σούνιο ενώ κολυμπούσε, στις 21 Ιουνίου του 1981. Ήταν μόλις 45 ετών.

ΡΕΝΑ ΠΑΓΚΡΑΤΗ

Είχε γίνει διάσημη απ’ την τηλεοπτική σειρά του Γιάννη Δαλιανίδη «Λούνα Παρκ» και τον  εμπορικό κινηματογράφο της δεκαετίας του ‘80.
Οι πρώτες της εμφανίσεις στο θέατρο έγιναν όταν ήταν μόλις 11 ετών σε παραγωγές παιδικού θεάτρου, ενώ έπαιξε στο θίασο της Έλλης Λαμπέτη, το 1961 και στο Εθνικό Θέατρο την αμέσως επόμενη χρονιά.

Η καριέρα της στην τηλεόραση ξεκίνησε όταν ακόμη έπαιζε με το συγκρότημα «Νοστράδαμος» και την ανακάλυψε ο Γιάννης Δαλιανίδης, που αμέσως της έδωσε το ρόλο της Κάθριν, στη σειρά «Λούνα Παρκ».
Η τελευταία εμφάνιση της στη μικρή οθόνη ήταν ένας γκεστ ρόλος στην καθημερινή σειρά του Αντέννα «Η λάμψη».

Πέθανε στην Αθήνα στις 25 Ιουνίου 1998 σε ηλικία 49 ετών από φαρμακευτική δηλητηρίαση.
Ο θάνατός της ήταν αυτοκτονία, απόρροια της οικονομικής ανέχειας και της ανεργίας της τα τελευταία χρόνια.

 

ΠΕΤΡΟΣ ΛΟΧΑΪΤΗΣ

Ο ηθοποιός Πέτρος Λοχαΐτης έγινε γνωστός στο κοινό από τους δεύτερους ρόλους που ερμήνευε κυρίως σε ταινίες με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη: «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», «Το πιο λαμπρό αστέρι», «Η αρχόντισσα και ο αλήτης», «Η Αλίκη δικτάτωρ» και άλλες.

Οι δύο ηθοποιοί εκτός από συνεργάτες ήταν και πολύ καλοί φίλοι. Σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στον Θεολόγο όπου διατηρούσε εξοχικό το 1976, όταν το αυτοκίνητό του προσέκρουσε σε βράχο.
Μετά τον θάνατό του, άνθρωποι του περιβάλλοντος του, που τον γνώριζαν καλά και ήξεραν ότι συνήθιζε να καταναλώνει πολύ αλκοόλ, ανέφεραν πως αυτή ίσως να ήταν η αιτία που τον οδήγησε στον θάνατο.

Άλλοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για αυτοκτονία, καθώς αντιμετώπιζε προσωπικά προβλήματα. Έφυγε σε ηλικία 43 ετών.

ΜΑΡΙΟΝ ΣΙΒΑ

Το πραγματικό όνομα της ήταν Ζαχαρούλα Μπούρμπουλα. Ανακαλύφθηκε στη Θεσσαλονίκη από τον Γιώργο Οικονομίδη.

Στα χρόνια που ακολούθησαν συνεργάστηκε με όλους τους κορυφαίους συνθέτες του ελαφρού και του έντεχνου τραγουδιού.
Πρωταγωνίστησε σε τέσσερις ταινίες ενώ έκανε και εμφανίσεις σε κοσμικά κέντρα της εποχής.

Στις αρχές της δεκαετίας του ‘70 μετανάστευσε στην Αμερική, έκανε έναν γάμο. Το 1981 επέστρεψε στην Αθήνα αλλά οι προσωπικοί της δαίμονες την νίκησαν και απογοητευμένη έθεσε τέρμα στη ζωή της πέφτοντας από το μπαλκόνι του σπιτιού της στην Αθήνα, στις 12 Αυγούστου 1981.
Ήταν 42 ετών.

 

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΒΙΔΑΚΗ

Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και της Φιλοσοφικής  Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών έγινε γνωστή στο τηλεοπτικό κοινό από την συμμετοχή της στο καθημερινό σίριαλ του Νίκου Φώσκολου «Καλημέρα Ζωή».
Έκανε αισθητή την παρουσία της στο Εθνικό Θέατρο συμμετέχοντας σε παραστάσεις όπως οι Βάκχες, Τρωάδες, Εκκλησιάζουσες κ.α.

Ήταν παντρεμένη με στέλεχος του τηλεοπτικού σταθμού Mega Channel. Από τη γέννηση του παιδιού της και μετά, έπασχε από επιλόχεια κατάθλιψη.
Αυτοκτόνησε στις 30 Μαρτίου 2004, σε ηλικία 35 ετών, πέφτοντας από το παράθυρο του κλιμακοστασίου του τετάρτου ορόφου της πολυκατοικίας όπου διέμενε, στην Αγία Παρασκευή βρίσκοντας ακαριαίο θάνατο.

Άνθρωποι όλο δημιουργικότητα και ζωντάνια. «Έφυγαν» νωρίς, διάσημοι που τους έπιασε η κατάρα «ζήσε γρήγορα,πέθανε νέος για να έχεις ένα όμορφο πτώμα» (ατάκα που ακούστηκε σε ταινία του 1949)

ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

Η Ελένη Παπαδάκη ήταν η κορυφαία Ελληνίδα ηθοποιός του Μεσοπολέμου, την οποία ο Γρηγόρης Ξενόπουλος είχε χαρακτηρίσει «διάδοχο της Μαρίκας Κοτοπούλη». Γνώρισε την δόξα πολύ νέα, αλλά έχασε την ζωή της μόλις στα 36 της, μέσα στο χάος του Εμφυλίου πολέμου και έκτοτε ξεχάστηκε.

Δεν έκανε ποτέ κινηματογράφο και έτσι δεν σώθηκε τίποτα από αυτήν την σπουδαία ηθοποιό. Στις 21 Δεκεμβρίου 1944 εκτελέστηκε από μέλη της πολιτοφυλακής Γαλατσίου-Πατησίων,στα διυλιστήρια της ΟΥΛΕΝ, κατηγορούμενη για τη στάση που κράτησε κατά τη διάρκεια της Κατοχής από ομάδα υπό τον Καπετάνιο Ορέστη της Εθνικής Πολιτοφυλακής.

Στις 26 Ιανουαρίου 1945 βρέθηκε το πτώμα της και μετά από δύο ημέρες, έγινε μεγαλοπρεπής κηδεία στην οποία ο θάνατος της Παπαδάκη, θρηνήθηκε ως εθνική απώλεια.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ

Μια μοναχική ψυχή με συνεχείς αναζητήσεις, αλλά και συγκρούσεις με το κατεστημένο και ένα μυαλό που δε σταμάταγε να σκέφτεται ποτέ, αυτό ήταν η Κατερίνα Γώγου που όλοι την θυμόμαστε από τις ερμηνείες δεύτερων ρόλων σε δημοφιλείς ταινίες του ελληνικού σινεμά, όπως:
«Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο» (1959), «Νόμος 4000» (1962), «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» (1965), «Μια τρελή, τρελή οικογένεια» (1965) και τόσες άλλες.

Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1961, στο έργο των Ευαγγελίδη – Μαρή «Ο Κύριος πέντε τοις εκατό» δίπλα στον Ντίνο Ηλιόπουλο.
Η μεγάλη της αγάπη, όμως, ήταν η ποίηση.
Το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Τρία κλικ αριστερά» πούλησε πάνω από 40.000 αντίτυπα, αριθμός που, όπως λένε οι εκδότες, ήταν σπάνιος για ποιητικές συλλογές και μόνο ο Ελύτης και ο Ρίτσος τον έφταναν.

Τα ποιήματά της είναι γνωστά για τον αντισυμβατικό χαρακτήρα και τις αναρχικές τους ιδέες. Αγαπούσε τη ζωή, μα ταυτόχρονα δεν την άντεχε.
Στρέφοντας την πλάτη στη ζωή και το σύστημα, εξουθενωμένη από ένα βαθύ αίσθημα ματαιότητας, αυτοκτόνησε με χάπια και αλκοόλ το 1993, σε ηλικία 53 ετών.

ΜΠΙΛΙ ΜΠΟ

Ο Μπίλι Μπο άφησε την τελευταία του πνοή στις 13 Ιουνίου του 1987 σε ηλικία 33 ετών. Είχε προσβληθεί από τον ιό HIV.
Η ασθένεια και ο θάνατός του προκάλεσαν επιπλέον αίσθηση, καθώς η επιδημία του AIDS ήταν τότε ακόμα στην αρχή της στην χώρα μας και ο Μπίλι Μπο ήταν ο πρώτος Έλληνας διάσημος που έγινε γνωστό δημόσια ότι έχασε τη ζωή του από τη συγκεκριμένη ασθένεια.

Γεννημένος στον Πειραιά ξεκίνησε σαν χορευτής σε διάφορες μπουάτ στην Πλάκα της Αθήνας.
Στα 16 του, γνώρισε τον Μάκη Τσέλιο, επίσης Πειραιώτη και δέκα χρόνια μεγαλύτερό του, στον οποίο εκμυστηρεύτηκε τις αγωνίες του.
Το 1974, οι δύο τους  αποφάσισαν να δανειστούν και να ξεκινήσουν την πρώτη τους δουλειά, μια μπουτίκ στην οδό Σόλωνος. Το όνομά της Μπίλι Μπο.
Μέσα σε πολύ λίγο διάστημα, όλη η επώνυμη Αθήνα, από τη Αλίκη  Βουγιουκλάκη έως τη Ζωή Λάσκαρη και τα γνωστότερα μανεκέν, είναι στα πόδια τους.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ο Μπίλι Μπο ήταν ήδη σταρ στο χώρο της μόδας έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη των κοσμικών κύκλων της Αθήνας  αλλά και των δημοσιογράφων ενώ το 1981 σχεδίασε τις στολές των αεροσυνοδών της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Την εποχή εκείνη αρχίζουν τα προβλήματα υγείας. Ένας επίμονος βήχας τον ταλαιπωρεί και ο ίδιος ζήτησε να ελεγχθεί για τη διάσημη ασθένεια εκείνης της εποχής, το AIDS.

Οι εξετάσεις έδειξαν ότι πάσχει από την δύσκολη ασθένεια. Ο ίδιος έφυγε για το εξωτερικό όπου εκεί, επιβεβαίωσε την ασθένεια του και προσπάθησε να βρει κάποια θεραπεία που να τον βοηθήσει. Η ψυχολογία του ήταν σε άσχημη κατάσταση καθώς ο ίδιος είχε συνειδητοποιήσει ότι δεν υπήρχε κάποια ιατρική μέθοδος που μπορεί να τον βοηθήσει. Το τραγικό τέλος του ήρθε στις 13 Ιουνίου του 1987. Το άστρο ενός κορυφαίου Έλληνα σχεδιαστή έσβησε, αφήνοντας πίσω του ένα σπουδαίο έργο στο χώρο της μόδας.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΟΥΡΝΑΣ

Ο Λευτέρης Βουρνάς, ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου τη δεκαετία του ’70, έφυγε δυστυχώς πολύ νωρίς από τη ζωή και δεν πρόλαβε να ξετυλίξει, όσο του άξιζε, το αναμφισβήτητο ταλέντο του.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Βουρνάς υπέφερε από ψυχολογικά προβλήματα και την 1η Ιουλίου του 1987 έκοψε τις φλέβες του με ξυράφι και βούτηξε στο κενό από τον τρίτο όροφο της πολυκατοικίας που έμενε στη Βούλα. Ήταν μόλις 45 ετών.

Η εντυπωσιακή μορφή του αποτυπώθηκε στα καρέ 32 κινηματογραφικών ταινιών.
Πολλές οι φήμες της εποχής εκείνης ότι ο ηθοποιός είχε προσβληθεί από AIDS, λόγω ομοφυλοφιλικών σχέσεων που διατηρούσε.

Οι φήμες διαψεύστηκαν μετά τον θάνατο του από τη γυναίκα του.
Ωστόσο στην τελευταία εμφάνιση του, σε βιντεοκασέτα μαζί με τη Μάρα Θρασυβουλίδου, ήταν εμφανώς αδυνατισμένος.

 

 

ΚΩΣΤΑΣ ΤΑΧΤΣΗΣ

Ο σπουδαίος και διακεκριμένος Έλληνας λογοτέχνης της λεγόμενης μεταπολεμικής γενιάς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 61 ετών.
Στις 27 Αυγούστου 1988, η αδελφή του τον βρήκε δολοφονημένο στο σπίτι του στον Κολωνό. Σύμφωνα με τους αστυνομικούς ρεπόρτερ της εποχής, ο Ταχτσής βρέθηκε νεκρός πάνω στο κρεβάτι του σε πλάγια θέση.

Ήταν γυμνός και φορούσε ξανθιά γυναικεία περούκα, τα νύχια του ήταν βαμμένα κόκκινα, ενώ δίπλα στο κρεβάτι του ήταν πεταμένα γυναικεία ρούχα.
Αιτία θανάτου, ήταν ο στραγγαλισμός. Ο Ταχτσής εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα στις αρχές της δεκαετίας του 1950 με ποιητικές συλλογές που αργότερα αποκήρυξε.

Στη δεκαετία του ‘60 εξέδωσε με δικά του έξοδα το μυθιστόρημα «Το τρίτο στεφάνι», με το οποίο αργότερα καθιερώθηκε ως ένας από τους καλύτερους πεζογράφους της γενιάς του. Λίγο πριν τη δικτατορία πήγε στην Αμερική και επιστρέφοντας στην Αθήνα πρωτοστατεί στη δήλωση των 18 ενώ κατά τη Μεταπολίτευση πάλεψε για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, όντας ομοφυλόφιλος και ο ίδιος.
Την ίδια περίοδο εκδιδόταν ως τραβεστί. Η ανθρωποκτονία Ταχτσή επίσημα δεν εξιχνιάστηκε ποτέ…

 

Πηγή: Το Στέκι της καθημερινότητας