Το χωριό Κάλλιο στην Φωκίδα βρισκόταν στο κέντρο μιας πεδιάδας. Την δεκαετία λοιπόν του ’60, με την έκρηξη της εσωτερικής μετανάστευσης κυρίως προς την Αθήνα, οι ανάγκες ύδρευσης της πρωτεύουσας αυξήθηκαν ραγδαία. Το ελληνικό κράτος αποφάσισε να κατασκευάσει την τεχνητή λίμνη του Μόρνου, που όμως θα σκέπαζε το κατοικημένο χωριό του Νομού Φωκίδας.

 

Οι κάτοικοι αποζημιώθηκαν και μετέφεραν το χωριό πιο ψηλά, κοντά στις όχθες της λίμνης. Οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν το 1969 και ολοκληρώθηκαν το 1981. Ο παλιός οικισμός πλημμύρισε και χάθηκε κάτω από το νερό. Από τότε το νερό μεταφέρεται στην Αθήνα μέσω ενός υδραγωγείου που είναι από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης, που φτάνει σε μήκος τα 192 χιλιόμετρα.

 

Το παλιό χωριό λοιπόν σκεπάστηκε από την στάθμη του νερού αλλά δεν καταστράφηκε εντελώς. Κάθε φορά που η στάθμη της λίμνης πέφτει, το χωριό – φάντασμα, αναδύεται και δημιουργεί μια απόκοσμη εικόνα, που θα μπορούσε να είναι ένα σκηνικό από ταινία τρόμου. Όταν η στάθμη του νερού ανέβει ξανά, το χωριό χάνεται για ακόμα μια φορά στον βυθό.

Είναι λες και αρνείται να παραιτηθεί από την πλούσια ιστορία του, αφού η περιοχή κατοικούνταν από τον 4ο αιώνα π.Χ. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν το 2007 όταν η στάθμη υποχώρησε, και σίγουρα προκαλούν την φαντασία να φτάσει στα όριά της.

Πηγή: daily.gr