Έφυγε εντελώς μόνη και με ένα σβησμένο τσιγάρο

Μπορεί οι περισσότεροι ρόλοι της να μην ήταν πρωταγωνιστικοί, ωστόσο είχε ένα μοναδικό τρόπο να επιβάλει την παρουσία της στις ταινίες. Ακόμα και με κάποιες ατάκες της οι οποίες έχουν μείνει στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι κάποιες από αυτές χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητα.
Όπως: “Μπουρλότο” και “Σόδομα & Γόμορρα γινήκαμε”

Μια δυναμική γυναίκα, από τις λίγες γυναίκες της εποχής της με πανεπιστημιακή μόρφωση – είχε σπουδάσει στη ΒιομηχανικήΣχολή. Την κέρδισε τελικά η υποκριτική. Συχνά ένιωθε αδικημένη γιατί ενσάρκωνε την άσχημη και την αυταρχική γυναίκα, ενώ θεωρούσε ότι θα μπορούσε να υποδυθεί εξίσου καλά και άλλους χαρακτήρες. Φύσει μοναχική κι εσωστρεφής, δεν της άρεσε να δίνει συνεντεύξεις, οπότε δεν άφηνε περιθώριο να γίνεται γνωστή η προσωπική της ζωή.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής της είχε επιλέξει να κάνει παρέα μόνο με λίγους ανθρώπους – ανάμεσά τους ο Γιάννης Τσαρούχης, ο οποίος ήταν ο άνθρωπος που εκπλήρωσε το μεγάλο της όνειρο – να παίξει σε τραγωδία. Μάλιστα, ήθελε να ανεβάσει και μια θεατρική παράσταση με πρωταγωνίστρια τη Νοταρά, η ηθοποιός όμως λόγω ηλικίας, ήταν αδύνατο να αποστηθίσει τόσα πολλά λόγια.

Στα νιάτα της ερωτεύτηκε αλλά δεν απέκτησε οικογένεια. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε κλεισμένη στο σπίτι της, στην πλατεία Κουμουνδούρου, περνώντας αρκετό χρόνο διαβάζοντας βιβλία. Το ενοίκιο του σπιτιού της το πλήρωνε κάποιος επιχειρηματίας θαυμαστής της που έμεινε άγνωστο το όνομά του.

11 Ιουνίου του 1985 έφυγε από τη ζωή και τη βρήκαν δύο μέρες αργότερα οι άνθρωποι του εστιατορίου που συνήθιζε να πηγαίνει. Στις 13 Ιουνίου του 1985 ήταν εκεί στη συνηθισμένη της θέση και με ένα τσιγάρο που είχε σβήσει στο χέρι της.