Τα πάντα έχει τούτη την ζεστή εβδομάδα ο κινηματογραφικός μπαξές. Απο δεινόσαυρους μέχρι Wenders και απο αστυνομικά θρίλερ μέχρι… Godard. Καλή διάθεση να υπάρχει (προπάντων λεφτά), καλή παρέα και ολα τα προβλήματα λύνονται με μια καλή ταινία. Για να δούμε όμως πρός τα που θα σας “ταξιδέψουμε”…..

Απο τις αξιόλογες και πιο “έξυπνες” ταινίες του σημερινού μας μενού είναι ο “Τρομερός” (Le Redoutable) Godard, του Michel Hazanavicius, ο οποίος βιογραφεί στα όρια της απομυθοποίησης το τρομερό παιδί της  νουβέλ βαγκ, ενω τον τίτλο της πιο σκληρής ταινίας παίρνει το φίλμ του συγκλονιστικού γραφιά Paul Schrader των Taxi Driver, Raging Bull, The Last Temptation of Christ, Bringing Out the Dead και πολλών άλλων, με τον τίτλο First Reformed, όπου ένας πρώην στρατιωτικός ιερέας παλεύει να αντιμετωπίσει τον χαμό του γιου του αλλά και το τραυματικό του παρελθόν.

Ο Wim Wenders επιστρέφει με ενα χλιαρό ρομαντικό δράμα, παρά το πολύ καλό cast, με τον τίτλο Submergence, o Pierce Brosnan έχει ως “Βασικό Ύποπτο” (Spinning Man) τον Guy Pearce και οι δεινόσαυροι του κατεστραμμένου (πλέον) πάρκου του Jurassic World (ξανά)επιστρέφουν πιο απειλιτικοί απο ποτέ.

Κλείνουμε με την Amy Schumer η οποία γίνεται το νέο πρότυπο ομορφιάς στήν ταινία I Feel Pretty, ενω η ζωή του Σάιμον θα αλλάξει για πάντα στήν νεανική, «εναλλακτική» και ρομαντική κομεντί, Love Simon.

 

Ας δούμε όμως αναλυτικά τις νέες ταινίες της εβδομάδας:

 

Godard Mon Amour / Le Redoutable

Υπόθεση: Παρίσι 1967. Ο Jean-Luc Godard (Louis Garrel), ο πιο διάσημος κινηματογραφιστής της γενιάς του γυρίζει το La Chinoise με τη γυναίκα που αγαπά, την 20 χρόνια μικρότερη του Anne Wiazemsky (Stacy Martin). Ευτυχισμένοι και ερωτευμένοι καθώς είναι, παντρεύονται. Αλλά οι κακές κριτικές που παίρνει η ταινία οδηγούν τον δημιουργό στην ενδοσκόπηση. Ο Μάης του ΄68 θα εντείνει τη διεργασία και η κρίση που περνάει ο Jean-Luc θα τον αλλάξει σε βάθος. Από διάσημος σκηνοθέτης θα μετατραπεί σε μαοϊστή περιθωριακό καλλιτέχνη, εξίσου παρεξηγημένο όσο και ακατανόητο.

Λίγα λόγια για την ταινία: Αν κι ο ίδιος ο Godard θεώρησε την ιδέα για την ταινία, ως “πολύ πολύ ηλίθια”, παρ’ ολα αυτά ο Hazanavicius διασκευάζει με χιούμορ και με νοσταλγική διάθεση το βιβλίο της Anne Wiazemsky για τη θυελλώδη σχέση της με τον Jean-Luc Godard και όλα όσα συνέβησαν τον Μάη του ’68.

Ο Hazanavicius, ο οποίος ταυτόχρονα παρωδίασε και απότισε φόρο τιμής στον σιωπηλό κινηματογράφο στο The Artist (ένας τίτλος που θα μπορούσε να κοσμεί και αυτήν την ταινία), παίρνει εδώ μια πιο δύσκολη απόφαση για την ίδια την ιστορία του κινηματογράφου: τη στιγμή που συγκρούστηκε ο πρωτοποριακός κινηματογράφος και η ριζοσπαστική πολιτική στους δρόμους του Παρισιού και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τις ταραχές και τις απεργίες του Μαΐου του 1968. Η ταινία δραματοποιεί την περίοδο αυτή επικεντρώνοντας στη σχέση μεταξύ του Jean-Luc Godard, του πιο ιονισμένου γαλλικού auteur, και την δεύτερη σύζυγό του την “ηγετική” κυρία Wiazemsky.

Χωρίς καμία προσπάθεια αγιοποίησης (το αντίθετο μάλιστα) παρουσιάζει έναν Godard κουρασμένο απο το ίδιο το “κύμα” που αυτός έφερε (αν και οι θαυμαστές του ζητούν να κάνει ξανά “αστείες” ταινίες, με πρωταγωνιστή τον… Belmondo) κινηματογραφεί την ιστορία του με περιστασιακά ασεβείς και εξαιρετικά διασκεδαστικές σεκάνς, ενω ακολουθεί τον “δάσκαλο” με λαμπερά χρώματα, τούς κλασσικούς μεσότιτλους κατά τη διάρκεια της ταινίας, συνδυασμένα με jazz μουσική και το πάντα προσεγμένο “γαλλικό” γυμνό.

Ένας φόρος τιμής στο συνολικό έργο του και στην παρακαταθήκη που άφησε στον κόσμο της έβδομης τέχνης, ξεγυμνωμένο εντελώς απο την γοητευτική του εικόνα, με έναν κυνικά στιβαρό ερμηνευτικά Louis Garrel, παρά στο ίδιο το πρόσωπο του μεγάλου auteur.

2.5/5

 

 

Submergence

Υπόθεση: Σε ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρα στην ανατολική ακτή της Αφρικής, ο Τζέιμς, κρατείται αιχμάλωτος.
Χιλιάδες μίλια μακριά στη θάλασσα της Γροιλανδίας, η Ντανιέλ ετοιμάζεται να βουτήξει στον πυθμένα του ωκεανού. Η απομόνωση αυτή κάνει παρασύρει τη σκέψη τους στο προηγούμενο έτος. Εκεί όπου μια τυχαία συνάντηση σε μια παραλία στη Γαλλία τους έκανε να ερωτευτούν.

Λίγα λόγια για την ταινία: Γράφει ο Γιάννης Παναγούλιας…

Μίγμα κατασκοπικού θρίλερ, υποβρύχιας περιπέτειας, ιδιόμορφου ρομάντσου, υπαρξιακού μανιφέστου και τελικά, αδιέξοδου τίποτα, η νέα (ευανάγνωστη σε σχέση με το συνολικό έργο του), ταινία του Γερμανού Wim Wenders. Προσπαθώντας να αγγίξει δια της ατόπου πολλά, καταλήγοντας στο φινάλε ένα ακόμα φαμφαρώδες cine-ναυάγιο.

Ξεκινώντας με τις καλύτερες προδιαγραφές, κινηματογραφικά άρτιο, με το δίδυμο McAvoy – Vikander να αλληλεπιδρά ικανοποιητικά, το φιλμ υπόσχεται άμα την ολοκλήρωση της διαδρομής του, συμπεράσματα ανώτερα των περιστάσεων που εξιστορεί. Η φιλοδοξία του διέπεται από εικόνες και λογύδρια βαθύτερα νοηματικά, κριτική προς πάσα κατεύθυνση, αλλά και εκείνη την πρόθεση διδακτισμού πάνω σε ανθρώπινες συμπεριφορές και αξίες.

Αν το σενάριο του Erin Dignam (το Loved παραμένει η καλή στιγμή του, μέχρι σήμερα), βασιζόταν αυστηρά και μόνο στη σχέση του ζευγαριού, τότε και ο σκηνοθέτης με τη σειρά του θα διέπρεπε εκμεταλλευόμενος στο έπακρο το ταλέντο των πρωταγωνιστών του. Ακριβώς όμως όπως συνέβη με τα γραφόμενα του «The Last Face» (εκεί ο Digman επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος παίρνοντας στο λαιμό του τον Sean Penn), το Submergence, απογοητεύει εκείνον το θεατή που ήλπιζε σε αποτέλεσμα προδιαγραφών «The Fountain».

Και αν η παραπάνω σύγκριση φαντάζει τραβηγμένη, είναι γιατί η παρούσα προσπάθεια, σε σημεία, αγγίζει μεταφυσικές νότες, που σε καμία περίπτωση δεν πραγματώνει σημασιολογικά πάνω από το υποκείμενο της. Στην ερώτηση εάν αξίζει το βαλάντιο για θερινή επίσκεψη σε κάποια γειτονιά της πόλης, η απάντηση μόνο διφορούμενη δεν είναι: μεταπήδηση στο επόμενο.

2/5

 

 

Jurassic World: Fallen Kingdom

Υπόθεση: Η ώρα των δεινοσαύρων (ξανα)έφτασε. Όταν ενεργοποιείται το ηφαίστειο της νήσου Nublar, στη ζούγκλα του οποίου έχουν βρει καταφύγιο όλοι οι εναπομείναντες δεινόσαυροι, ο Όουεν και η Κλερ ηγούνται μιας προσπάθειας να διασώσουν τα προϊστορικά πλάσματα από το επερχόμενο καταστροφικό συμβάν.

Η γνώμη μας: Διαβάστε την αναλυτικά εδω

 

Spinning Man

Υπόθεση: O Έβαν Μπερτς (Γκάι Πιρς) είναι καθηγητής φιλοσοφίας. Έχει μία φαινομενικά ειδυλλιακή ζωή με τη γυναίκα του Έλεν (Μίνι Ντράιβερ) και τα δύο παιδιά τους. Όμως, το παρελθόν του Έβαν κρύβει μια σειρά από ακατάλληλες σχέσεις με φοιτήτριες. Έχοντας ήδη αναγκαστεί να μετακομίσει λόγω αυτής της ανάρμοστης συμπεριφοράς, η οικογένεια θα καταρρεύσει, όταν ο Έβαν θεωρηθεί ο βασικός ύποπτος για την εξαφάνισης μιας νεαρής φοιτήτριας (Οντέγια Ρας). Ο ντετέκτιβ Ρόμπερτ Μάλοϊ (Πιρς Μπρόσναν) αναλαμβάνει την υπόθεση και παλεύει να ανακαλύψει την αλήθεια, πριν το επόμενο χτύπημα του Έβαν. Η πάντα υποστηρικτική Έλεν, αρχίζει να χάνει την πίστη της, καθώς είναι δύσκολο να ξεχωρίσει τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Εντωμεταξύ, ο Έβαν προσεγγίζει μια όμορφη φοιτήτρια, την Άννα (Αλεξάντρα Σιπ) με σκοπό να γίνει η επόμενη ερωμένη ή το επόμενο θύμα του.

Λίγα λόγια για την ταινία: Βασισμένη στο αγωνιώδες μυθιστόρημα του βραβευμένου συγγραφέα Τζορτζ Χαράρ, η ταινία σε σκηνοθεσία του Σουηδού Σάιμον Κάιζερ («Before We Die»), ξεδιπλώνει μία μυστηριώδη ιστορία γύρω από την παραπλανητική φύση της μνήμης, το βάρος των ενοχών και το τίμημα της αλήθειας. Η σκοτεινή ατμόσφαιρα, το γεμάτο καλοστημένες παγίδες σενάριο και οι ερμηνείες των έμπειρων πρωταγωνιστών υπηρετούν τέλεια την ιδιαίτερη ροή της ταινίας που ενώ επικεντρώνεται στον βασικό ύποπτο ενός εγκλήματος από την αρχή, επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις μέχρι το τέλος.

Η ταινία ξεκινάει σαν μία εκδοχή της παραδοσιακής πλοκής με τον λάθος κατηγορούμενο και εξελίσσεται σε ένα ψυχολογικό θρίλερ, όπου η αλήθεια και η ενοχή είναι σχετικές και ανάλογες με τις συνθήκες. Με την ατμόσφαιρα ενός (σχεδόν) νέο νουάρ, ο Κάιζερ παίζει με τον ψευδορεαλισμό, μια απόλυτα κατανοητή κίνηση που έρχεται σε αντίθεση με την ψυχοσύνθεση του κεντρικού ήρωα, του καθηγητή Έβανς, προετοιμάζοντας έτσι τον θεατή για την μεγάλη ανατροπή. Η οποία έρχεται μεν, αλλά δεν εντυπωσιάζει, ούτε φυσικά εξηγείται επαρκώς, όποτε σίγουρα θα σηκωθείτε απο το καθισμά σας με απορίες, ενω οι φιλότιμες προσπάθειες των Πιρς και Μπρόσναν πέφτουν στο κενό, καθώς το έργο δεν λοξοδρομεί ποτέ από την πεπατημένη.

2/5

 

 

First Reformed

Υπόθεση: Ο Αιδεσιμότατος Έρνστ είναι ένα μοναχικός πρώην στρατιωτικός, που έχει γίνει πάστορας στη Νέα Υόρκη αναζητάει καταφύγιο στη θρησκεία και στην κοινωνική εργασία μιας εκκλησίας Καλβινιστών. Η εκκλησία του όμως πλέον είναι ένα τουριστικό αξιοθέατο, που επισκιάζεται από μία άλλη κοντινή εκκλησία, την Άφθονη Ζωή, με υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις και πλήθος πιστών. Όταν μια έγκυος πιστή παρακαλεί τον Αιδεσιμότατο να συμβουλεύσει τον ακτιβιστή σύζυγό της, ο κληρικός νιώθει να βυθίζεται στο δικό του οδυνηρό παρελθόν, αλλά και στο εξίσου δυσοίωνο μέλλον του, ενώ η πίστη του δοκιμάζεται σοβαρά.

Λίγα λόγια για την ταινία: Για 40 χρόνια, ο Paul Schrader έχει κάνει ταινίες για άντρες οι οποίοι απομονώνονται από βαθιά φιλοσοφικές συγκρούσεις. Από το American Gigolo έως το Mishima και το Affliction – για να μην αναφέρουμε τον Ταξιτζή του για τον οποίο είναι πιο γνωστός – οι πρωταγωνιστές του Schrader καθοδηγούνται από την πνευματική ανατροφή του Καλβινιστή Schrader. Με το First Reformed, αυτή η εμμονή παίρνει μορφή και φέρνει στο προσκήνιο το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του Schrader, ακόμα και πίσω απο την κάμερα.

Με ύφος που μας θυμίζει την ιδεολογική κατεύθυνση του Μπέργκμαν, ο Schrader μέσα από την ιδέα των  εξαιρετικών voice over του Ethan Hawke (εδω σε μια απο τις καλύτερες ερμηνείες του που μπορεί να τον φέρει μια βόλτα στο Dolby Theater) – που είναι στην ουσία κομμάτια του ημερολογίου του -, παρακολουθεί τον αγώνα του ηρωά του αποκαλύπτει τις βαθύτερες σκέψεις του, αλλά παράλληλα και την φιλοσοφία του ίδιου του σκηνοθέτη πάνω στη ζωή και την πίστη. Δεν είναι σαφές μέχρι το τέλος εάν η μάχη του Toller έχει γίνει μια χαμένη αιτία, αλλά ο Schrader μας αφήνει την εντύπωση ότι η αντιμετώπιση της ήττας με την ανυπακοή μπορεί να νιώθει σαν θρίαμβος με τους δικούς της όρους.

Το First Reformed είναι η καλύτερη δουλειά εδώ και χρόνια και για τους δύο άνδρες, ένας συναρπαστικός διαλογισμός για την εσωτερική αναταραχή στην οποία η εκτέλεση του σωστού πράγματος μπορεί να οδηγήσει σε πολλές λανθασμένες κατευθύνσεις.

3/5

 

 

Love, Simon

Υπόθεση: Όλοι αξίζουν μια μεγάλη ιστορία αγάπης. Για τον 17χρονο Σάιμον Σπάιερ όμως τα πράγματα είναι λίγο περισσότερο πολύπλοκα: Ακόμα δεν έχει πει στους γονείς ή στους φίλους του πως είναι ομοφυλόφιλος και δεν έχει ιδέα για την πραγματική ταυτότητα του ανώνυμου συμμαθητή του που έχει ερωτευτεί μέσω διαδικτύου. Η προσπάθεια να λύσει αμφότερα τα προβλήματα αποβαίνει αστεία, τρομακτική και του αλλάζει μια για πάντα τη ζωή.

Λίγα λόγια για την ταινία: Η έκπληξη του Hollywood είναι μια νεανική, «εναλλακτική» και ρομαντική κομεντί, μια ια γκέι ταινία ενηλικίωσης, μια αστεία, ειλικρινής ιστορία για το ταξίδι τού να βρεις τον εαυτό σου και να ερωτευτείς κόντρα στον συντηρητισμό που υπάρχει. Ο Γκρεγκ Μπερλάντι («Brothers & Sisters»), βασίζεται στο διεθνώς αναγνωρισμένο βιβλίο της Μπέκι Αλμπερτάλι, που έχουν διασκευάσει ο Αϊακ Απτεϊκερ και η Ελίζαμπεθ Μπέργκερ («This is Us»), τολμάει να να μιλήσει ανοιχτά για ένα ζήτημα ταμπού, ακολουθεί τούς κανόνες μιάς τυπικής rom-com σχολείου, τούς οποίους χρησιμοποιεί πρός οφελός για να μας διηγηθεί την ιστορία μιας δύσκολης και συχνά χιουμοριστικής πορείας ενός αγοριού δηλώνοντας, φωνητικά, ότι “δεν διαφέρει από μας” – εκτός από, φυσικά, το μεγάλο μυστικό του σεξουαλικού προσανατολισμού του.

Ο Μπερλάντι καδράρει στους χαρακτήρες και κυρίως στον Νικ, που ερμηνεύει με εντυπωσιακη λεπτομέρεια ο Νικ Ρόμπινσον, φέρνοντας στο φως μια ιστορία που τελικά συμβαίνει σε πολλά σπίτια, ενω προτείνει την αποδοχή της διαφορετικότητας με ένα πολύ απλό, αλλά ουσιαστικό τρόπο, που δεν βλέπουμε συχνά στόν καθε αυτού αμερικάνικο κινηματογράφο.

3/5

 

 

I Feel Pretty

Λίγα λόγια για την ταινία: Η Ρενέ γνωρίζει πολύ καλά πως είναι να έχεις μια μέση εμφάνιση στη Νέα Υόρκη, την πόλη των γενετικά και οικονομικά ευλογημένων!
Ύστερα από ένα ατύχημα στο γυμναστήριο ξυπνάει στα αποδυτήρια και συνειδητοποιεί ότι κάτι έχει συμβεί: τα πόδια της δείχνουν πιο γυμνασμένα από ποτέ, τα μαλλιά της είναι μεταξένια και το πρόσωπό της λαμπερό. Είναι ΕΚΘΑΜΒΩΤΙΚΗ. Μόνο που για όλους τους άλλους…παραμένει ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΙΔΙΑ.
Αν και η εμφάνιση της δεν έχει αλλάξει ΚΑΘΟΛΟΥ, η ανεβασμένη της αυτοπεποίθηση την βοηθάει να εξελιχθεί επαγγελματικά στην εταιρία καλλυντικών που εργάζεται, να βρει έναν όμορφο φίλο και να είναι συνεχώς καλεσμένη στα πιο hot parties.
Κάποια στιγμή όμως η αυτοπεποίθηση της ξεπερνάει τα όρια σε σημείο που να συμπεριφέρεται απαξιωτικά σε αυτούς που δεν είναι προικισμένοι από την φύση τους, όπως ακριβώς έκαναν κάποτε οι άλλοι σε αυτήν.
Τελικά που κρύβεται η πραγματική ομορφιά;

Μία κωμωδία για την ομορφιά που κρύβουν όλες οι γυναίκες.