Πλούσια και αυτή την εβδομάδα, η κινηματογραφική “δράση”, με επτά νέες ταινίες … γεμάτες, περιπέτεια, κοινωνικά θέματα, τρόμο και αντισυμβατικές αλληγορίες.

Την “μερίδα του λέοντος”, για την κινηματογραφική εβδομάδα με την οποία μας αποχαιρετά ο Σεπτέμβριος, διεκδικούν το φεστιβαλικό 120BPM, μια ταινία – ωδή της συλλογικότητας, του αγώνα προς έναν κοινό σκοπό αλλά και της αγάπης και φυσικά η επιστροφή του δαιμονικού γελωτοποιού Pennywise, στήν κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου “IT“, του “Άρχοντα του Τρόμου”, Stephen King.

Στίς υπόλοιπες ταινίες ξεχωρίζουμε την ταινία Παράδεισος του Αντρέι Κοντσαλόφσκι, που μας αφηγείται την ιστορία τριών ανθρώπων οι οποίοι διασταυρώνονται σε μια δύσκολη περίοδο του πολέμου, το ψυχολογικό θρίλερ Η Γυναίκα με την Μερσεντές και την αλά Jarmush μελαγχολική ταινία Πόρτο. Το “πακέτο” κλείνει η γεμάτη (μεν) με δράση, αλλά χωρίς κινηματογραφική ουσία, περιπέτεια American Assassin: H Εκδίκηση.

 

Ας δούμε όμως αναλυτικά τις νέες ταινίες, αυτής της εβδομάδας:

Ray – (Παράδεισος)

Υπόθεση: Τρεις άνθρωποι διασταυρώνονται σε μια δύσκολη περίοδο του πολέμου: η Όλγα, μία Ρωσίδα μετανάστρια και μέλος της Γαλλικής Αντίστασης, ο Ζυλ Γάλλος συνεργάτης των Ναζί και ο Χέλμουτ, υψηλόβαθμος αξιωματικός των SS…
Η Όλγα συλλαμβάνεται από τους Ναζί επειδή έκρυψε παιδιά Εβραίων σε αιφνιδιαστική επιδρομή. Στη φυλακή γνωρίζει το Ζυλ, ο οποίος έχει αναλάβει να διερευνήσει την υπόθεση της. Εκείνος όμως την ερωτεύεται, δέχεται να ελαφρύνει την τιμωρία της με σεξουαλικά ανταλλάγματα. Η Όλγα θα κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να αποφύγει μια βίαιη ποινή, αλλά η ελπίδα της για ελευθερία εξασθενεί όσο τα πράγματα παίρνουν μία μη αναμενόμενη τροπή.
Η Όλγα μεταφέρεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Εκεί συναντά τον υψηλόβαθμο αξιωματικό των SS, Χέλμουτ, που κάποτε έτρεφε συναισθήματα για εκείνη. Μια διεστραμμένη και καταστροφική σχέση ξεκινά. Της προσφέρει διέξοδο που δε πίστευε πια δυνατή, αλλά η γνώμη που έχει σχηματίσει πια η Όλγα για τον «Παράδεισο» είναι οριστική.

Άποψη: Η πορεία του ογδοντάχρονου Ρώσου σκηνοθέτη Αντρέι Κοντσαλόφσκι, είναι απο τις πλέον ιδιόμορφες περιπτώσεις του ευρωπαϊκού (και οχι μόνο) σινεμά. Ξεκίνησε την προσωπική του πορεία στον χώρο του κινηματογράφου με δύο ταινίες που αναζωογόνησαν τον γερασμένο χώρο του Σοβιετικού Σινεμά (Πρώτος Δάσκαλος, Η Ευτυχία της Άσια), ενω λίγα χρόνια αργότερα φεύγει, με το Ειδικό Βραβείο στις Κάννες για την ταινία Siberiade (Σιβεριάδα, 1978). Στην δεκαετία του 80 μετακόμισε στο Hollywood, όπου γύρισε ένα ξεχασμένο σενάριο του Ακίρα Κουροσάουα, το Runaway Train με τον Jon Voight… αλλά και το Tango & Cash (!)… με τον Sylvester Stallone (!!). 

Τρία χρόνια, λοιπόν, μετά απο την -ακυκλοφόρητη στήν χώρα μας – ταινία “Οι λευκές νύχτες του ταχυδρόμου” , επιστρέφει στίς ελληνικές αίθουσες, με την πιο ιδιαίτερη και προσωπική του ταινία. Ο “Παράδεισος” αντικατοπτρίζει τον 20ο αιώνα γεμάτο ψευδαισθήσεις θαμμένες σε ερείπια, τους κινδύνους του μίσους και την ανάγκη να νικήσει το καλό. Μέσα στο εκπληκτικό ασπρόμαυρο κάδρο του και με ενα στύλ ιστορικού ντοκουμέντου, φτιάχνει ενα τρίγωνο ανθρώπινων ιστοριών (οχι όμως ισομερώς), γεμάτη με τραγωδίες, οι οποίες παραμένουν στο μυαλό μας ως αρχαία παραπτώματα σε μία από τις πιο τρομακτικές στιγμές της ιστορίας μας, που ήταν η άνοδος των Ναζί και η γενοκτονία των Εβραίων κι όσων δεν ταίριαζαν στον “τέλειο Γερμανικό παράδεισο“, κάτι που κάνει την ταινία να μοιάζει μαζί εφιαλτική αλλά και τόσο επίκαιρη.

3/5

 

120 Χτύποι το Λεπτό (120 Battements par Minute)

Υπόθεση: Στην τρίτη του σκηνοθετική δουλειά, ο σεναριογράφος του πολυβραβευμένου «Ανάμεσα στους Τοίχους», Ρομπέν Καμπιγιό, πραγματοποιεί ένα παθιασμένο κάλεσμα στα όπλα με ήρωες τους νεαρούς ακτιβιστές της γαλλικής οργάνωσης Act Up, εξαπολύοντας μια απεγνωσμένη σταυροφορία αφύπνισης για τα ολέθρια ποσοστά της επιδημίας του AIDS.

Άποψη: Διαβάστε αναλυτικά την κριτική της ταινίας εδω

 

Το Αυτό (It)

Υπόθεση: Η ταινία ξετυλίγει την ιστορία επτά παιδιών, που μεγαλώνουν στην αμερικανική κωμόπολη του Ντέρι, στην πολιτεία Μέιν, και έχουν δημιουργήσει την «Λέσχη των Λούζερ», καθώς για διαφορετικούς λόγους ο καθένας έχουν περιθωριοποιηθεί από τις παρέες των συνομηλίκων τους. Την ίδια στιγμή, το Ντέρι είναι το λημέρι ενός διαβολικού κλόουν, του Πένιγουαϊζ, που κάθε 27 χρόνια, βγαίνει από τους υπονόμους της πόλης, αρπάζει παιδιά και σπέρνει τον τρόμο στην πόλη.

Άποψη: Διαβάστε αναλυτικά την κριτική της ταινίας εδω

 

Πόρτο (Porto)

Υπόθεση: Ο Τζέικ και η Μάτι είναι δύο ξένοι που ζουν στο Πόρτο της Πορτογαλίας και που κάποτε είχαν μια σύντομη επαφή. Ένα μυστήριο παραμένει στις στιγμές που μοιράζονται, και ανακαλώντας μνήμες, ξαναζούν τη συνάντησή τους που σταμάτησε το χρόνο για μία νύχτα.

Άποψη: Σε μια μαγική πόλη, που δεν έχει κινηματογραφηθεί όσο της αξίζει, εκτυλίσσεται η κατεξοχήν κινηματογραφική ιστορία – αυτή του boy meets girl. Ο Τζέικ και η Ματί είναι δύο αουτσάιντερ στην πόλη του Πόρτο που υπήρξαν κάποτε για λίγο μαζί. Μυστήριο καλύπτει τις στιγμές που μοιράστηκαν, και ψάχνοντας μέσα από άλλοτε χαρούμενες κι άλλοτε οδυνηρές αναμνήσεις, ξαναζούν την αιφνιδιαστική τους συνάντηση που σταμάτησε το χρόνο για μία νύχτα. Μια γνήσια ρομαντική εμπειρία, γεμάτη σινεφίλ αναφορές, που γυρίστηκε σε φιλμ 8, 16 και 35mm, με τις “ευλογίες” του Τζιμ Τζάρμους και με έναν Anton Yelchin, στήν τελευταία και καλύτερη ερμηνεία του, ενός ταλέντου που τόσο άδικα έφυγε απο την ζωή.

2,5/5

 

Η Κόρη (The Daughter)

Υπόθεση: Μετά από δύο δεκαετίες στην Αμερική ο Κρίστιαν επιστρέφει στο πατρικό σπίτι του στην Αυστραλία για να παραστεί στον γάμο του πατέρα του με την κατά πολύ νεότερη οικονόμο του. Καθώς ο γάμος πλησιάζει η αποκάλυψη ενός καλά κρυμμένου οικογενειακού μυστικού θα ανατρέψει τις ισορροπίες στις ζωές όλων των ανθρώπων που κάποτε είχε αφήσει πίσω του.

Bασισμένη στο θεατρικό έργο του Ερρίκου Ίψεν, «Η Αγριόπαπια» και προτεινόμενη για 9 βραβεία της Ακαδημίας Κινηματογράφου της Αυστραλίας, κερδίζοντας τα Βραβεία Α Γυναικείου Ρόλου (Odessa Young), Β Γυναικείου Ρόλου (Miranda Otto) και Διασκευασμένου Σεναρίου.

 

Η Γυναίκα με τη Μερσεντές (Moka)

Υπόθεση: Κλονισμένη από τον πρόσφατο θάνατο του γιού της (Λουκ), η Ντιάν αναρρώνει σε ένα θεραπευτήριο στην λίμνη Λεμάν στην Ελβετία. Αποφασισμένη να βρει τον δολοφόνο του Λουκ, αποδρά και προσλαμβάνει έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ, ο οποίος την πληροφορεί για τον τύπο του αυτοκινήτου που προκάλεσε τον θάνατό του. Προχωρώντας την έρευνα μόνη της, χωρίς την υποστήριξη της αστυνομίας και του άνδρα της, η Ντιάν έρχεται αντιμέτωπη με την ξανθιά, ελκυστική και μυστηριώδη Mαρλέν, την ιδιοκτήτρια της σπορ Μερσεντές που έχει προκαλέσει το ατύχημα.

Άποψη: Ένα ψυχολογικό θρίλερ γεμάτο σασπένς και ανατροπές, στα βήματα του Χίτσκοκ και του Πολάνσκι. Εστιάζει όμως περισσότερο στο δράμα των χαρακτήρων, κι έτσι σταδιακά απομακρύνεται από το ψυχολογικό θρίλερ, που προσπαθεί να εγκαθιδρύσει από τα πρώτα λεπτά, με τον σκηνοθετικό ρυθμό να πέφτει σταδιακά και το ολο εγχείρημα να σώζεται απο την σχέση (και την κινηματογραφική χημεία) των δυο πρωταγωνιστριών του, εκπληκτικές οι δύο σπουδαίες Γαλλίδες ηθοποιοί Nathalie Baye και Emmanuelle Devos.

2/5

 

American Assassin: Η Εκδίκηση

Υπόθεση: Ο Μιτς Ραπ είναι ένας νεοσύλλεκτος μυστικός πράκτορας της CIA που εργάζεται υπό την καθοδήγηση του βετεράνου Σταν Χάρλεϊ. Οι δύο άντρες αναλαμβάνουν να ερευνήσουν μια σειρά επιθέσεων σε στρατιωτικούς και πολιτικούς στόχους που κατά τα φαινόμενα μοιάζουν να μην συνδέονται μεταξύ τους. Πράγματι ανακαλύπτουν ένα κοινό μοτίβο βίας που τους οδηγεί στην αναζήτηση ενός μυστηριώδους και αδίστακτου πράκτορα που επιδιώκει να ξεκινήσει παγκόσμιο πόλεμο στην Μέση Ανατολή.

Άποψη:Βασισμένο στη σειρά βιβλίων του Βινς Φλυν με κεντρικό ήρωα τον Μιτς Ραπ , το «American Assassin» είναι μια ακόμα από εκείνες τις ταινίες που εξάρουν τη συμβολή της Αμερικής στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και με δημαγωγικό τρόπο θέλει να αποδείξει πως η βία γεννάει βία. Φυσικά δεν λείπουν οι απαραίτητες σκηνές δράσης, που ανεβάζουν την αδρεναλίνη, το αποτέλεσμα όμως στερείται ιδεών και καταλήγει ως μια απλή περιπέτεια χωρίς κινηματογραφική ουσία.

1/5

 

Πηγή: newsmag.gr