Η ΒΙΑΜΑΞ ιδρύθηκε το 1956 από τον Μιχαήλ Κ. Φωστηρόπουλο και το κτίριο της στέκει ακόμη αγέρωχο στη Λεωφόρο Αθηνών. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, η ΒΙΑΜΑΞ κατάφερε να εξελιχθεί σε ηγέτιδα δύναμη της βιομηχανίας της ελληνικής αμαξοποιΐας έως το 1984.
Η εταιρεία κατασκεύαζε ολοκληρωμένα λεωφορεία, φορτηγά ψυγεία και τουριστικά πούλμαν, όπως τα R495, F580 και Ο303 με diesel κινητήρες Μercedes-Benz.

Με σκληρή δουλειά, ποιότητα και συνεχή εξέλιξη, η ΒΙΑΜΑΞ κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη της αγοράς, γεγονός που την έκανε και τόσο επιτυχημένη βιομηχανία.
Κατάφερε μέσα στα χρόνια λειτουργίας της να θέσει νέα πρότυπα στην ελληνική αγορά σχετικά με την τεχνική εκπαίδευση του εργατικού δυναμικού.

Στη γραμμή παραγωγής υπήρχαν ρομποτικές εφαρμογές και η ελληνική προστιθέμενη αξία έφτανε έως το 80%.
Στην εταιρεία δούλεψαν εξαιρετικοί μηχανικοί και βιομηχανικοί σχεδιαστές.
Μεγάλο μερίδιο των προϊόντων της μονάδας παραγωγής λεωφορείων στην Αθήνα, και της μονάδας παραγωγής φορτηγών-ψυγείων στη Θεσσαλονίκη προορίζονταν για εξαγωγές.

Βιαμάξ F600 τρόλεϊ (μοντέλο του 1962) / Φωτογραφία Βικιπαίδεια

ΒΙΑΜΑΞ – Η αρχή της πτώσης

 
Οι πρώτες μαύρες στιγμές στην ιστορία της, ήρθαν με το ξέσπασμα της πετρελαϊκής κρίσης το 1973. Οι κλυδωνισμοί ωστόσο δεν ήταν μόνο από το εξωτερικό.

Στις αρχές του 1980 νόμος επέτρεψε την αθρόα εισαγωγή μεταχειρισμένων λεωφορείων στην Ελλάδα, γεγονός που συνέβαλε στην αύξηση του ανταγωνισμού, με αποτέλεσμα η ΒΙΑΜΑΞ να μην μπορέσει να ανταποκριθεί.

Ο επίλογος της εταιρείας – πρότυπο γράφτηκε το 1984, όταν η ΒΙΑΜΑΞ έκλεισε και 400 οικογένειες της δυτικής Αθήνας έμειναν χωρίς μεροκάματο.

 

Ο ρόλος των Τούρκων
 
Οι Τούρκοι από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 εποφθαλμιούσαν την ΒΙΑΜΑΞ, ωστόσο, το 1984 εμφανίστηκε στην ελληνική αγορά η τουρκική Otomarsan.

Η τουρκική εταιρεία «ανέστησε» το ελληνικό εργοστάσιο και συνέχισε για ένα διάστημα με εισαγωγές λεωφορείων.
Ωστόσο, η Otomarsan εξευρωπαΐστηκε και η ΒΙΑΜΑΞ έμεινε στην ιστορία…

 

Βιαμάξ R514 (μοντέλο του 1960) / Φωτογραφία: Βικιπαίδεια

Πηγή