Συντηριτική θα χαρακτηρίζαμε τούτη την εβδομάδα, με πέντε νέες, αλλά πραγματικά όμορφες ταινίες με την καθιερωμένη μπλοκμπαστερική “πινελιά” του Hollywood και (ευτυχώς) χωρίς την γνωστή γαλλική κωμική επέλαση των τελευταίων εβδομάδων.

Οι Sandra Bullock και Kate Blanchett, μαζεύουν την γυναικεία αφρόκρεμα της Tinseltown φτιάχνουν την δικιά  τους “Συμμορία” και σχεδιάζουν μια απίθανη ληστεία στο spin-off των ανδροκρατούμενων Ocean’s, ενω η Penélope Cruz πέφτει “θύμα” της γοητείας του Javier Bardem/Pablo Escobar, σε μια βιογραφική ταινία για το μύθο και την αλήθεια της ζωής ενός από τους μεγαλύτερους εμπόρους ναρκωτικών στην ιστορία.

Πιο κάτω συναντάμε, τρείς πολύ δυνατές ταινίες, το οικογενειακό ισπανικό δράμα, αλλά με την μεγάλη φεστιβαλική καριέρα και με τίτλο Ένα αξέχαστο καλοκαίρι (Summer 1993 – Verano 1993 – Estiu 1993), το γερμανο-ισραηλινό δράμα πάνω στην προσωπική ζωή ενός σεφ με τον τίτλο The Cakemaker και την ρομαντική δραμεντί της Francesca Comencini του τηλεοπτικού Gomorrah, με τον τίτλο Ιστορίες Αγάπης που δεν Ανήκουν σ’ Αυτόν τον Κόσμο (Stories of Love That Cannot Belong to This World)

 

Ας δούμε όμως αναλυτικά τις νέες ταινίες της εβδομάδας:

 

The Cakemaker

Υπόθεση: Ο Τόμας, ένας ταλαντούχος Γερμανός ζαχαροπλάστης, είναι ο εραστής του Όρεν, ενός παντρεμένου άνδρα από το Ισραήλ, που επισκέπτεται συχνά το Βερολίνο για δουλειές. Όταν ο Όρεν σκοτώνεται σε τροχαίο, ο Τόμας ταξιδεύει στην Ιερουσαλήμ για να μάθει περισσότερα για το παρελθόν του αγαπημένου του. Έτσι, θα πλησιάσει τη γυναίκα του, την Ανάτ, κρατώντας κρυφή την ταυτότητά του και προτείνοντάς της να δουλέψει στο καφέ της. Εκείνη δέχεται. Τα γλυκά που φτιάχνει θα φέρουν κοσμοσυρροή στο κατάστημα, αλλά ο ίδιος κάνει δύο βασικά λάθη: δεν χρησιμοποιεί κοσέρ υλικά και αδυνατεί να προβλέψει πού θα καταλήξει η σχέση του με τη νεαρή χήρα. Και προκειμένου να προστατέψει την πραγματική του ταυτότητα θα τραβήξει το ψέμα του μέχρι απροσδόκητα άκρα.

Λίγα λόγια για την ταινία: Η ιστορία μετακινείται ανάμεσα στο Βερολίνο και την Ιερουσαλήμ, ανάμεσα στην ανατολή και τη δύση, ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Σε αυτό το ταξίδι ο Τόμας, ο οποίος αναζητά να ιαθεί μετά από την απώλεια που βιώνει, θα παραστεί αυτόπτης μάρτυρας μιας ενδο-ισραηλινής σύγκρουσης που έχει σχέση με τη θρησκεία και τον λαϊκισμό. Το θέμα του κοσέρ (το σύνολο των εβραϊκών θρησκευτικών κανόνων σχετικά με την διατροφή), η σημασία του Shabbat (Σαββάτου), η κυρίαρχη θέση της παράδοσης σε μια κλειστή κοινωνία, ορθώνονται ως οδόφραγμα στο δρόμο του Τόμας προς την άφεση αμαρτιών, τον οδηγούν στο να αμφισβητεί κάθε παράμετρο της ζωής του και του παρέχουν μια διαφορετική αντίληψη σχετικά με τις ερωτικές του αναμνήσεις.

Τοποθετημένη σε μια μελαγχολική αλλά γεμάτη ζωή άποψη της Ιερουσαλήμ και βασισμένη στήν προσωπική εμπειρία του Ισραηλινού σκηνοθέτη Οφίρ Ραούλ Γκράιτσερ, ενός σκηνοθέτη με θητεία στα video art… αλλά και στήν μαγειρική, μας μιλάει για χαρακτήρες που εύχονται να παραμερίσουν τους ορισμούς τους σχετικά με την εθνικότητα, την σεξουαλικότητα και τη θρησκεία, σε μια ιστορία γεμάτη αγάπη για τους ανθρώπους, τη ζωή, το φαγητό και το σινεμά. Η πληγή από την προσωπική τραγωδία του Τόμας και της Ανάτ έχει ως θεραπεία – μεταφορικά – το ζύμωμα! Πρόκειται για μια πράξη ταυτόχρονα οπτική, αισθησιακή και ερωτική.

Στον Ιουδαϊσμό αυτό ακριβώς το ζύμωμα έχει μια ιδιαίτερη σημασία και υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα από κανόνες που οριοθετούν και ορίζουν τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται. Ο Τόμας και η Ανάτ (ένας Γερμανός και μια Εβραία) που αν κι έχουν πολλά να χωρίσουν, τελικά καταφέρνουν να επικοινωνήσουν και να επουλώσουν το τραύμα της απώλειας. Καλούνται να αψηφήσουν αυτούς τους κανόνες, αυτούς τους νόμους και με αυτόν τον τρόπο να παραμερίσουν το οικείο περιβάλλον τους, προκειμένου να ξεπεράσουν τον πόνο και την οργή και να βρουν το μονοπάτι που οδηγεί στη συγχώρεση και τη συμφιλίωση.

3/5

 

Amori che non sanno stare al mondo / Stories of Love That Cannot Belong to This World

Σύνοψη: Η Claudia και ο Flavio αγαπιούνταν για πολύ καιρό, παθιασμένα. Μια μέρα αυτό τελείωσε. Εκείνη είναι γύρω στα πενήντα και ο κόσμος μοιάζει ένα μέρος άγριο και αφιλόξενο, σαν ένα έρημο νησί. Εκείνος, αισθάνεται δυνατός, λάμπει από αυτοπεποίθηση και ενώ η Claudia αγωνίζεται να ξεχάσει, αυτός κυριεύεται από τη μανία να προχωρήσει. Όταν ο Flavio συναντά τη Giorgia, κάτω από την καλοκαιρινή βροχή, ο έρωτας τούς χτυπά από την πρώτη ματιά. Η ενέργεια μιας όμορφης κοπέλας γύρω στα 30 είναι ελιξίριο νεότητας και γι’ αυτόν, και δεν αργεί να υποκύψει σε κάθε επιθυμία της.Την ίδια περίοδο η Claudia γνωρίζει στο πανεπιστήμιο τη Νίνα. Την φοβίζουν η διαφορά ηλικίας, η ιδέα και μόνο να είναι σε σχέση με μια γυναίκα, κι αυτό που την κάνει να διστάζει πιο πολύ, είναι ότι ο σεβασμός δεν θα μεταμορφωθεί ποτέ σε αγάπη. Όμως, η Νίνα είναι τόσο όμορφη και σαγηνευτική, σχεδόν ακαταμάχητη…

Λίγα λόγια για την ταινία: Σε μια διασταύρωση μεταξύ Almodóvar και Woody Allen η Francesca Comencini του τηλεοπτικού Gomorrah, συνθέτει ενα πορτρέτο των σημερινών ανθρώπινων σχέσεων, τρυφερό, σκληρό, αφοπλιστικό όπως η ίδια η ζωή, διερευνά τα στάδια του χωρισμού με χιούμορ αλλά και με μια παράξενη τρέλα, ενω φέρνει στο προσκήνιο έναν μεγάλο έρωτα χωρίς μελοδραματισμούς και γλυκερές κορώνες. Τα διαρ­κή φλας μπακ και η σεναριακή αστάθεια όμως συμβάλουν στο αποτέλεσμα μιάς ταινίας που δεν απογειώνεται, παρά την φωτεινή ερμηνεία της Λουκία Μασίνο, αλλά σε κάνει να περνάς καλά.

2/5

 

 

Loving Pablo

Σύνοψη: Η άνοδος και η πτώση του μεγαλύτερου βαρόνου ναρκωτικών στον κόσμο, Πάμπλο Εσκομπάρ, μέσα από τα μάτια της ερωμένης του και διάσημης δημοσιογράφου Βιρχίνια Βαγιέχο. Η ταινία καταγράφει την «ηγεμονία» του καρτέλ του Εσκομπάρ στην Κολομβία, σε μια περίοδο βίας και τρομοκρατίας που χώρισε τη χώρα στα δύο και είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων. Η ταινία είναι βασισμένη στα απομνημονεύματα της Βαγιέχο με τίτλο «Loving Pablo, Hating Escobar».

Λίγα λόγια για την ταινία: Οι συστάσεις για τον Πάμπλο Εσκομπάρ περιττεύουν. Ο άνθρωπος που στιγμάτισε την ιστορία του εγκλήματος κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα εντός κι εκτός Αμερικής ήταν ο γιος ενός αγρότη που κατάφερε χάρη στις παράνομες δραστηριότητες του καρτέλ του, αλλά και τη δημοφιλία του στον λαό, να γίνει ο έβδομος πλουσιότερος άνθρωπος στον πλανήτη, με μια περιουσία που σε σημερινά χρήματα θα άγγιζε τα 55 δις δολάρια.
Ο «βασιλιάς της κοκαΐνης», όπως τον αποκαλούσαν, εκτόξευσε την πώληση του συγκεκριμένου ναρκωτικού στις ΗΠΑ, ενώ ήταν ο πρώτος που το εισήγαγε στην Ευρώπη. Όμως δεν έμεινε εκεί, καθώς η δίψα του για σεβασμό και εξουσία είχε ως αποτέλεσμα τη σύντομη ανάμειξή του στην πολιτική της χώρας του, μια κίνηση που η κολομβιανή κοινωνία έστεψε με δάφνες καθώς ο Εσκομπάρ έγινε η ισχυρή φωνή των φτωχών και αδυνάμων.
Η περίοδος της «ηγεμονίας» του καρτέλ του Εσκομπάρ οδήγησε την Κολομβία σε μια φριχτή, ταραχώδη εποχή που κανείς δεν θέλει να θυμάται, μια εποχή που η χώρα έμοιαζε με εμπόλεμη ζώνη και κόστισε τη ζωή σε 3.000 ανθρώπους, ενώ κατέστησε τον Εσκομπάρ τον πιο περιζήτητο καταζητούμενο στον κόσμο. Η προσωπικότητά του έχει εμπνεύσει από τον θάνατό του το 1993 μέχρι σήμερα τη δημιουργία πολλών ντοκιμαντέρ, σειρών και ταινιών.

Ο Fernando León de Aranoa ξανασυργάζεται με τον Javier Bardem, μετά την αλησμόνητη και βραβευμένη ταινία “Δευτέρες με Λιακάδα” (2002), αυτή την φορά όμως με μια άνευρη και στείρα βιογραφία, που ξαφνιάζει με την ελαφρότητα που την αντιμετωπίζει. Γυαλιστερό και γεμάτο δράση, το Loving Pablo σηματοδοτεί μια στροφή προς το mainstream για τον  Aranoa, τον βραβευμένο ισπανό συγγραφέα-σκηνοθέτη, γνωστό για κοινωνικά και πολιτικά δράματα όπως η ταινία “Δευτέρες με Λιακάδα”, που μας σύστησε έναν πολύ νεότερο Bardem ως άνεργο λιμενεργατή και το ντεμπούτο του στην αγγλική γλώσσα το 2015, με την ταινία A Perfect Day, με πρωταγωνιστές τον Benicio Del Toro και τον Tim Robbins ως εργαζόμενους ανθρωπιστικής βοήθειας που σταθμεύουν στη Βοσνία. Φυσικό και επόμενο, και επειδή ο Escobar ανέβηκε από τις φτωχογειτονιές και συμμετείχε στενά στην κυβερνητική διαφθορά κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, αυτή η πτυχή της ιστορίας του να προσελκύσε τον Aranoa.

Έστω και αν δεν υπήρχε η τρίτη σεζόν του Narcos (μια απο τις καλύτερες σειρές με θέμα τον Escobar), η ακόμα και η ταινία ‘Escobar: Paradise Lost’ με ένα απίστευτο Del Toro, το Loving Pablo δεν προσθέτει (σχεδόν) τίποτα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Bardem καθώς ο Aranoa ακολουθεί έναν ανάλαφρο κι αρκετά επιφανειακό τρόπο, διηγούμενος την άνοδο και την πτώση του Escobar, μέσα απο την αμφιλεγόμενη ματιά μιάς τηλεπερσόνας η οποία απο την γνωριμία τους το 1982 και έκτοτε και για τα επόμενα πέντε χρόνια, η διάσημη τότε δημοσιογράφος, κοσμική και πρώην μοντέλο ήταν η ερωμένη του, το πιο έμπιστό του άτομο, η πληροφοριοδότης του και τελικά η καταστροφή του.

Αν και πιθανόν η αρχική πρόθεση του Aranoa είναι να αποδείξει πως ο Escobar είναι το δημιούργημα ενός διεφθαρμένου συστήματος, τελικά δεν καταφέρνει να ξεπεράσει το επίπεδο μιάς καρικατούρας σε μια ιστορία που τα πτώματα, το αίμα, τα νακρωτικά και τα λεφτά ρέουν σαν ποτάμι, ενω μαζί με το στρετσαρισμένο climax της ταινίας, και παρά την τυπικά αποτελεσματική απόδοση του Bardem, η ταινία γίνεται ενα σοβαρό χάσιμο χρόνου. Αγαπάμε Bardem, μισούμε Pablo….

1.5/5

 

 

Ocean’s 8

Λίγα λόγια για την ταινία: Η Debbie Ocean καταστρώνει μία άνευ προηγουμένου ληστεία στο ετήσιο γκαλά του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης έχοντας μαζί της μια θηλυκή συμμορία από τις απόλυτες εξπέρ της παρανομίας.

Η γνώμη μας: Διαβάστε την αναλυτικά εδω

 

Ένα αξέχαστο καλοκαίρι

Υπόθεση: Η εξάχρονη Φρίντα κοιτάζει σιωπηλά τα τελευταία αντικείμενα που μπαίνουν σε κουτιά στο διαμέρισμα της μητέρας της που έχει πεθάνει. Αποχαιρετώντας την, οι φίλοι της ακολουθούν το αυτοκίνητο κουνώντας τα χέρια τους. Αν και η οικογένεια του αγαπημένου θείου της την υποδέχεται με ανοιχτή αγκαλιά, η Φρίντα χρειάζεται πολύ καιρό να συνηθίσει το νέο της σπίτι στην εξοχή, μακριά από τη Βαρκελώνη. Οι στιγμές παιδικού ενθουσιασμού και ξεγνοιασιάς, εναλλάσσονται με μοναχικές σκέψεις. Το βράδυ, η Φρίντα προσεύχεται για τη μητέρα της, που της λείπει τόσο πολύ, ενώ την ημέρα προσπαθεί να βρει τη θέση της σε αυτή τη νέα ζωή.

Λίγα λόγια για την ταινία: Η Κάρλα Σιμόν αφηγείται σχεδόν αυτοβιογραφικά την προσωπική της ιστορία σε ένα σπάνιο σκηνοθετικό ντεμπούτο αφοπλιστικής ειλικρίνειας αφιερώνοντας την ταινία στη μητέρα της. Ο συνδυασμός των καλοκαιρινών χρωμάτων και του γνώριμου μεσογειακού τοπίου  με τους σοβαρούς τόνους αυτού του δράματος ενηλικίωσης και της ανάγκης δημιουργίας μιας νέα οικογένειας, αποδεικνύεται ξεχωριστά συγκινητικός και ακαταμάχητα γοητευτικός χάρις στις εκπληκτικές αβίαστες ερμηνείες τόσο των μικρών όσο και των ενήλικων πρωταγωνιστών που καλούνται και αυτοί να αντιμετωπίσουν νέες ευθύνες και προκλήσεις, καθώς το καλοκαιρινό φως διαλύει σχεδόν μαγικά τις σκιές του παρελθόντος σε μια μαγική πορεία προς μια νέα ζωή γεμάτη δυνατότητες.

Μια ντελικάτη ταινία που εστιάζει με συγκίνηση σε ένα κορίτσι που νιώθει μόνο και μπερδεμένο καθώς μόλις έχει χάσει τους γονείς του, χωρίς να πέφτει στην παγίδα του μελοδράματος. Κρατώντας εντυπωσιακή ισορροπία μεταξύ της αφήγησης και της ατμόσφαιρας, η σεναριογράφος – σκηνοθέτης σκιαγραφεί ένα αυτοβιογραφικό ζωντανό και φωτεινό καλοκαίρι όταν ένα μικρό κορίτσι πρέπει να αντιμετωπίσει την απώλεια της μητέρας του και την προσαρμογή σε μια νέα οικογένεια.

3/5

 

Πηγή: newsmag.gr